تاریخچه سنسور درب اتوماتیک
سنسور درب اتوماتیک آشکارسازها(حسگر) هستند که توانایی اندازه گیری نوعی از حالت فیزیکی که در حال وقوع است، مانند فشار یا نور را اندازه می گیرند. سنسور می تواند حالت فیزیکی تشخیص داده شده را به یک سیگنال تبدیل کند که یک سنسور قادر به خواندن است. اکثر سنسور درب اتوماتیک هایی که امروزه استفاده می شوند، در واقع قادر به برقراری ارتباط با یک دستگاه الکترونیکی می باشند که در حال انجام اندازه گیری و ضبط است.
امروز، شما می توانید سنسورها را در طیف وسیعی از دستگاه های مختلف که شما به طور منظم استفاده می کنید پیدا کنید. صفحه نمایش لمسی که در گوشی شما وجود دارد سنسور است و از سنسور فشار و یا حرارت برای عمل کردن استفاده می کنند. سنسور درب اتوماتیک بخش بزرگی از زندگی روزمره ما هستند. سنسورها برای مدت زمان بسیار زیادی در فرم های مختلف قرار گرفته اند. نخستین سنسورها به شکل ترموستات در سال 1883 به بازار عرضه شد و بسیاری از این ها اولین سنسور مدرن و منحصر به فرد در نظر گرفته شده اند. سنسورهای مادون قرمز در اواخر دهه 1940 وارد بازار شد و دارای محبوبیت خاصی است.اولین ترموستات الکتریکی را وارن جانسون اختراع کرد که دربرابر سنسوردرب اتوماتیک امروزی مدل بسیار خام و ساده ای به نظر میرسد و با اندازه گیری دما کارمیکرد. اولین سنسور حرکتی را ساموئل بنگو در اوایل دهه 1950 میلادی اختراع کرد.
انواع سنسور درب اتوماتیک:
سنسور حرکتی
این نوع سنسورها قابلیت تشخیص افراد را با حرکت و جنبش دریک منطقه ثابت تشخیص داده. وباعث حرکت درب میگردد. از مزایای این نوع سنسورها امکان تنظیم میزان حساسیت این سنسورها است. از معایب آنها میتوان به عدم تشخیص افراد ثابت و یا امکان تداخل جسم متحرک و سنسور نیز اشاره نمود.
سنسور حرارتی (مادون قرمز)
این نوع سنسور اجسام را براساس حرارت آنها شناسایی میکند و از مزایای این نوع سنسور میتوان به میزان دقت آن نیز اشاره نمود. از معایب این نوع سنسور میتوان به عدم تشخیص جسم بدون دما و یا وجود تفاوت کم دمایی بین جسم و محیط که موجب اختلال در تشخص میگردد اشاره کرد.
